میگن هیچ جایی مثل خونه آدم نمی شه؟!!

میگن هیچ جایی مثل خونه آدم نمی شه؟!! 

 

دانشجوها بگن واقعا چنین احساسی دارین؟ 

 

میگن هیچ جایی مثل خونه آدم نمی شه؟!!

آره بزار بگم تا بفهمی چه خبره !! بزار بگم وقت جدایی که میرسه.دل آدم چه حالی می شه!!

شاید تو درک نکنی چی میگم .ولی اونی که از خونه و خوانواده و شهرش دور می شه خوب می فهمه چی میگم!!

اون دانشجویی که ساکشو بسته تا بره ! باز از روحش جدا بشه! اون خوب می فهمه!.

خنده داره ولی وقتی ازش می پرسی چرا  ناراحتی؟؟! میگه نمیدونم! میگه باور کن این

شهر هیچی نداره!میگه همه دوستام هم دارن میرن! ولی باز این دلم!! نمی دونم چرا

اینقدر بی تابی میکنه/اینقدر عزا میگیره!

آره داداش تویی که میری دانشگاه بعد میایی خونه غذای گرم مامانتو می خوری!آره تویی که هی میگی ای کاش میرفتم یه شهر دور می خوندم عشق و حال....!

بشنو ازونایی که فقط غذارو میخورن تا گشنه نمونن!!بشنو ازونایی که وقتی سوار

اتوبوس که میشن انگار از لیلی یا مجنونشون جدامیشن و تو خودشون گریه میکنن.آره

داداش بشنو از اونی که تو تقویمش مثل زندانی ها ضربدر روزای سپری شده شو میزنه

تا به ضربدری که به روز برگشت زده برسه!! بشنو از اونی که وقت رفتن به خونه که میرسه یک هفته زودتر بلیطشو میگیره!

آره داداشهیچ جایی مثل خونه آدم و مثل شهر آدم نمیشه حتی اگر هیچی نداشته باشه هیچی....!!